Weet u het?

Geraak er maar uit. Niemand weet nog hoe. Eens andere wegen bewandelen? Nu alle middelen blijkbaar uitgeput zijn?

Op het forum van De Standaard online las ik een interessante visie, ik vind ze niet meer terug maar alle eer is aan de poster van onderstaand idee:

‘Laat het parlement bij elkaar komen en bespreek de nota Van De Lanotte punt per punt. Besteedt aan elk punt uitgebreid aandacht, licht duidelijk toe. Eventueel kan elk punt gevolgd worden door een debat. Na elk punt volgt er een stemming. Zendt deze uitzonderlijke parlementaire zitting rechtstreeks uit op tv en het web.’

Ik zie daar wel iets in. Ze hebben genoeg tijd gehad om achter de schermen te vergaderen, laat het volk maar eens meekijken. NIemand die nog een zwarte piet moet doorschuiven, niemand die nog met de vinger kan wijzen naar de andere dat hij niet wil. En zelf zou ik er dit aan toevoegen: verplichte aanwezigheid voor elk parlementslid. Marathonzitting van 9 tot 6 en de volgende dag weer en weer en weer en weer.

Zelf dacht ik aan uitzonderlijkgewijs een soort bindend referendum, of wie wil kan het ook uitzonderlijke verkiezingen noemen. Over heel het land één kieslijst, met àlle partijen er op. En pakweg 25 personen die de partijen zelf mogen aanduiden. En dit dan na uitzending van die parlementaire zitting.

Nood breekt wet, of niet? Maar tussen droom en daad zullen ook weer veel wetten en bezwaren staan.

Of gewoon naiëf?